2019-06-13 | Dertien...... nog te gaan

Op de helft 

Vandaag ga ik mijn hakken maar eens intapen, helpt altijd iets. Direct na het opstaan in de diclofenac, lekker even op mijn OOfos de hondjes uitlaten en dan tapen. Direct in de sokken en mijn nog lekker natte schoenen. De bui van gisteren was voldoende voor twee dagen pret 😊🙃. Ik heb ze gisteren wel direct goed schoongeborsteld zodat Gore-Tex z’n werk weer kan doen. ‘t Is tenslotte geen vakantie 😶.

Alles wat ik gisteren aan kleding aan had ging linea recta gister de wasmachine in. In mijn sokken kon je bijna aardappelen poten en gelijktijdig wassen, zo nat.

Donderdag dag 13, 13 juni, klaar voor vertrek. Thee is gezet, thermoskan gevuld, waterzak vol, verse bollen gesmeerd, nootjes mee en als extraatje een kleine mars (nog gekocht in de kiosk station Almelooooo, goede herinneringen aan). Paraplu en regenjack mee (je weet maar nooit hé) en rugzak is compleet. Zo...... en dan voel ik met mijn slechte rechts aan mijn rechter broekzak en dan voel ik mijn portemonnee ...... niet 😮😮😮😮.

In No time ratelen mijn grijze hersencellen. Koffie gister afgerekend, toen was ie er nog. Zakjes uit mijn rugzak op de kop, niets. Boven misschien? Aanrecht? Nope! Ik ga niet weg, ik ga niet wandelen, als mijn knip onvindbaar is. Alles zit daarin. De nodige plastic pasjes, cash, mijn enkele oorbel en mijn witte plastic AH muntje 😫😫.

Terwijl ik het aanrecht afzoek (valt weinig te zoeken, want ik heb een opgeruimd aanrecht) valt mijn blik op het wasrekje dat in de serre staat. Helder ogenblik, ik zie een zwarte bermuda, gister aangehad en gewassen, bingo! Alles zit er nog in, heerlijk fris geurend en nog vochtig 😃.

Met twee auto’s vertrekken we. Ik zet mijn auto op het eindpunt en manlief zet mij af in Laren, het beginpunt van vandaag. Twee keer de hoek om en het buitengebied komt in zicht. Direct prachtige luchten, redelijk straf windje en een stralend zonnetje. Nog maar even in vest!

Al wandelend maak ik de nodige foto’s. Links, rechts, bloemetje, wolken, dieren. Ik moet me soms inhouden om even geen foto’s te maken. De prachtige omgeving is niet vast te leggen op de gevoelige plaat (sd Card tegenwoordig). 

Je moet het zien, maar vooral ruiken, voelen en ervaren. De wandelaars onder ons begrijpen wat ik zeg en/of bedoel. Toch probeer ik leuke plaatjes te schieten. Later geniet ik in het klein nogmaals van deze tocht.

Het ging me goed af. Mijn hakken protesteerde veel minder dan de afgelopen dagen. Is dit blijvend? Ik hoop het. Ik beslis direct maar om vanmiddag enkele rollen tape in te slaan en eens kijken of er een soort brace voor hakken/hielen bestaat. Vaag staat me bij dat eens gezien te hebben in mijn voorbereidingen tijdens mijn zoektocht naar alles. Etos, Kruidvat here I come!

Ik steek de Dochterense Brug over (Twentekanaal) en blijf even de enorme schepen nakijken. Links in de verte de Exelse Brug die ik al 21 jaar passeer om richting A1 te rijden, grappig. Rechts de Ehzerbrug waar ik me vorige jaar tussen de hekken heb gewurmd tijdens het Graafschapspad. Oh dat was toen ook wat 😆. Blije gedachtes, fijn!

Bordje Rustpunt! Da’s de mijne. Boerderij ‘t Zweverinck, tevens logies. Ik wandel het erf op, zie links wat stoelen staan. Zoek, zoek..... wc, huisje met koffie..... Komt een aardige oudere dame naar buiten en somt de mogelijkheden op die haar Rustplek te bieden heeft. Zitten, zonder of met consumptie, zitten met toilet, in de schaduw of zon buiten zitten, binnen zitten, alleen toilet........ keuzes keuzes keuzes .....

Wanneer ik vraag waar ik de koffie kan vinden zegt ze dat die binnen direct gezet wordt door haar en ze gaat mij voor de oude keuken in. Eerst toilet, direct rechts in de gang, ze deelt alles 😄.

Terwijl mevrouw koffie zet, lekker gewone snelfilter, neem ik plaats in de woonkeuken. Hier is in jaren geen klusser of vakman voorbij gekomen. Keukenblok keurig oud, hele hoge grote beschilderde schouw met dito oud gasfornuis eronder en een kacheltje. Bankje, tafeltje, eethoek, tv .... alles is er. Het voelt weer als jaren teruggetrokken worden in de tijd dat ik kind was en bij mijn oom en tante in Drenthe op visite ging. 

Mevrouw neemt plaats tegenover mij en serveert een dikke plak kruidkoek bij de verse koffie. Al 10 jaar heeft zij dit Rustpunt en vele weten het te vinden. De logies is wel wat minder geworden verteld ze. Dus ik promoot haar even! Kosten maar € 24,00 incl. ontbijt en lunch is een optie. 

Na een fijn gesprek en een goed bakkie, tijd om te gaan. Wat een cadeautje weer denk ik wanneer ik haar schapen nog even fotografeer.

Via Velhorst en Grote Veld vervolg ik de route. Prachtige bos. Af en toe sta ik even stil bij het horen van de vogels en hoop er één voor mijn lens te krijgen. Geduld loont!

Bankjes in het vooruitzicht, voetjes even in de rust, want nu gaat het nog goed met ze. De oudere medemens, uitgerust met elektrische fietsen, zijn buitengewoon goed vertegenwoordig hier vandaag. Het geeft zelfs verwarring op het enige smalle fietspad. "Ga jij aan de kant of moet ik uitwijken?" Je ziet het ze denken. En nee, uitwijken is niet hun sterkste kant, zeker niet voor de dames. Want ja, dan wacht het ietwat mulle zand. Een oud mannetje eveneens elektrisch, vraagt aan een echtpaar dat een routenetwerk-kaartbord staat te ontcijferen of hij die kant opgaat, al wijzende naar voor, naar Lochem. De mensen twijfelen enigszins maar bevestigen dat ook zij vanuit Lochem vertrokken waren, dus die kant op. Ik kijk al op mij IPhone om het uit te zoeken, maar meneer tuft al voorbij.

Al het tumult achter mij latend, voetjes doen het vandaag heel goed, met af en toe en pijntje, vervolg ik mijn pad op weg naar Vorden. Bij Het Enzerinck en Kasteel Den Bramel kom ik mijn eerste mede Pieterpadters tegen. Twee dames die al kletsend de kilometers maken. Mijn brein bedenkt direct bij het zien al de nodige scenario’s. Ik bespaar u de details, al ben ik er tot aan de eindstreep mee bezig geweest 😊. Wat een raar iets is een mens toch (of alleen ik?) 🙃.

Nog wat bospaden en een stukje dorp het einde is in zicht.

Mijn auto staat bij het TOP punt en daar eindigt mijn reis voor vandaag. 

Morgen is het beginpunt iets verlegt i.v.m. het evenement Mañana Mañana, dat plaatsvindt dit weekend bij kasteel Vorden. 

Vandaag was een korte route, 14.4 km. Goed voor mijn gestel, zeker voor mijn hakken. Nu lekker naar huis en naar bed. Deze dagen in mijn eigen huis geeft mij de kans om weer energie bij te tanken.

En ik denk dat 13 vanaf vandaag gewoon mijn beste nummer is geworden 😃!