Zoeken in deze blog

zaterdag 15 juni 2019

2019-06-15 | De mutsen

Alleen maar cadeautjes vandaag

Vandaag hebben we etappe 15 voor de boeg, Zelhem-Braamt 17,3 km. En mijn wandelnichtje Brigitte is van de partij. Zij sleept mij er wel door om de kilometers te maken. Toen ik haar gisteren voorstelde vandaag wat meer kilometers te maken, zodat ik er maandag wat minder hoef te lopen, was zij direct voor. Maandag ga ik mijn eigen huis weer verlaten met mijn grote vriend (nu onder de 7 kg bepakking hoop ik) en de geplande route maandag is 24 km naar Millingen. Nu ben ik zeer bekend hier, woon tenslotte bijna om de hoek, en weet dat er ook fijne klimmetjes in zitten (Montferland, Hoog Elten). Mijn laatste 24 km vond ik erg zwaar, daarom vandaag iets meer en maandag iets minder. BB (Bikkel Brigitte) helpt mij er wel door πŸ‘.


De originele route eindigt in Braamt, tegenover Kadushi (B&B) en daar is een parkeerplaats. We doen net als bij het Marskramerpad, twee auto’s, één aan het eind- en één aan het beginpunt. Ik wil nu eindigen aan de Peeskesweg in Beek/Zeddam, zo’n 4-5 km verder dan de oorspronkelijke 17.3 km. Ik ken de weg en besluit Brigitte op te pikken op het oorspronkelijk eindpunt om door te rijden naar ons nieuwe eindpunt, Peeskesweg.
Zo gezegd, zo gedaan. Ze staat al te wachten en ik ontgrendel mijn deur en Brigitte stapt in en daar gaan we! Een mooie dag tegemoet, want nu regent het nog wel iets, maar de weergoden hebben beloofd dat het tegen tienen droog is, dus weer heerlijk wandelweer. We hebben beiden vanochtend wel besloten met “lange benen” (lees: lange broek) te gaan, maar Brigitte is in de gelukkige positie van een afritsbroek (πŸ€£πŸ˜‚πŸ€£πŸ˜‚ik ben nog net niet zover) en kan dus altijd nog inkorten. OkΓ©, op naar het eindpunt. We kletsen wat bij over mijn laatste dagen en de pijn en vermoeidheid die ik nu ervaar. Ook al mijn voorzorgsmaatregelen die ik vandaag getroffen heb, in de diclofenac gel, aan de diclofenac pillen, in de tape en extra Kruidvat hiel-gel-inlegzooltjes. Als dit niet helpt.......


Al kletsende rijden we inmiddels op de Beekseweg in Zeddam en passeren wij het punt, waar we later vandaag het Bergherbos rechts uitkomen en links weer ingaan, om later aan de Peeskesweg te eindigen.
Heb u 'm nog? Hou dit vast !!!!
En op dat moment dringt het tot mij door: “wij zijn iets vergeten!!!!” De auto van Brigitte πŸ€­πŸ€­πŸ€­.
Die moet op het eindpunt staan om later weer naar het beginpunt te kunnen rijden. Maar die staat in Braamt, het originele eindpunt van deze route. 
Ohhhhhh hoe dom πŸ˜ΆπŸ˜ΆπŸ˜Ά.
Eerste de beste mogelijkheid, keren en terug naar Braamt! Wat wandelen al niet met je doet πŸ˜†. Tranen met tuiten hebben we gelachen, hoe stom kan je zijn πŸ˜‚πŸ€£πŸ˜‚πŸ€£πŸ˜‚πŸ€£πŸ˜‚πŸ€£πŸ˜‚πŸ€£.


Opnieuw: Braamt, Brigitte neemt haar auto mee, parkeren we op de parkeerplaats van het Peeske (grote parkeerplaats, lekker veilig) en snel naar Zelhem, het beginpunt. Daar we toch al vet laat zijn, kan het nog wel later en gaan we direct de kroeg in voor wc en cappuccino. De Groes, ze waren nog niet officieel open, pas over een uur, maar koffie en wc was mogelijk. Meneer de ober heeft nog even het weerbericht gecheckt en dat is gunstig, droog! Zou het dan toch nog mee zitten vandaag?


We gaan van start. Lopen in no time buiten het dorp. Lekker langs de eikenbomen met heeeeeeel veel rupsen, maar die zitten lekker in hun zakjes.
Al snel lopen we door de binnenlanden en tussen de boerenvelden richting Slangenburg. Nog meer bekend terrein voor mij. Ik weet de weg, dus ook dat wij daar in het koetshuis lekker een bakkie kunnen doen. Brigitte had gebak beloofd, daar haar zoon geslaagd is en haar man verjaard is (rijmt dat ff mooi), ach waarom dan ook niet. Feestjes moet je zelf maken tenslotte.
Vielen wij even mooi met de neus in de boter, er werd gehuwd en wij mochten meegenieten en de jurk beoordelen (doen wij geheel ongevraagd). Hoe leuk is dat?


We vervolgen de route aan de overzijde van de Varsseveldseweg (voor de Doetinchemse lezers wel bekend) en komen in een prachtig stukje natuur met smalle padjes en beekjes. Wanneer wij de A18 onderdoor zijn gewandeld zien we de volgende uitspanning, Het Onland. Is ook leuk, maar wij gaan door! Hier komen we wel onze eerste groep Pieterpadters tegen.
Via de Wrange (zo noemen wij dat hier in Doetinchem) lopen we na het waterpompstation De Pol richting Bielheimerbeek. Heel mooi stukje natuur met veel water πŸ˜Š.


Bij de sluis is een grappig kunstwerk-bankje die wij ons toe-eigenen. Met ons hoofd in de wind happen we ons lunchpakket naar binnen. Links en rechts zien we wat vissers en één van hen is met aanhang. Zij had de dag van haar leven volgens ons. Ze genoot echt van haar man’s/vriend’s hobby. Liep met een opklapstoeltje heel "enthousiast" achter hem aan (zijn hengeltje lag allang weer te dobberen) met een gezicht van een zure haring. Hoop maar dat ie iets aan de haak geslagen heeft, want anders was het er vanavond geen vetpot.


Goed, onze andere Pieterpadters passeren ons, wij benoemen de andere wandelende hondenbezitters en fietsende elektrische ouderen nog even en breken op. De volgende kleine kilometer was de langste ooit in onze geschiedenis. Zo’n ontzettend mooi stukje natuur, kabbelend beekje, flora en fauna, vlonders, hoge rietkragen ..... zoveel natuurschoon en dat direct parallel aan de (moment, even het wegnummer zoeken, van McD naar Etten) N317. Zoals ik al eerder vermeldde in een blog, ik woon 21 jaar alhier, heb zelfs 2-3 km ongeveer hier vandaan gewoond en wist van het bestaan niet af. Hoe goed kent u uw stad/dorp?


Na wat oponthoud rap de pas erin en helaas niet rechts richting de IJsboerderij (aanrader om deze afslag wel te nemen, is op loopafstand) maar naar de buurtschappen Heuven en Warm. Ja, Warm. Nooit van gehoord! Warm was het er ook, zon deed enorm haar best de hele dag met een zalig windje. Onze hormonale schommelingen meegerekend (ja, dame van een zekere leeftijd). We hebben genoten wanneer de koelkast soms even open ging, want er liepen weer stroompjes langs plekjes..... 
En wie komen we tegen, de Pieterpadters. En wat doen we dan? Kletsen! Ach, Tukkers! Hoe leuk is dat!? Inmiddels waren we Warm alweer uit en wisten wij waar de ander PP-ters vandaan kwamen. Brigitte was er zelfs van overtuigd één te kennen. Wordt vervolgt.
Onze passen waren iets groter en sneller en zo liepen wij het eerste bij de koeien over het terrein.


En dan is Braamt in zicht! En nee, daar staat geen auto, maar wel een kroeg 
😊zo fijn, als je de weg weet πŸ₯›.
Wij hadden al veel vocht inmiddels verloren, aan onze lachtranen en ons luie zweet, dat er bijgetankt moest worden. Als enige zaten wij op het heerlijke terras van Kadushi. Een vriendelijke jongedame bediende ons en ach....... we raakten aan de praat. 
Zij en haar vriend, Cecille en Robin, beheren deze zaak sinds kort en ze wilde wel weten waar je in Doetinchem lekker kunt eten, wat er zoal meer te doen is in de omgeving, etc. etc.etc. 
Zij hebben ook kamers voor ons Pieterpadters (en natuurlijk iedere andere die van ons mooie Achterhoek wil genieten) in de verhuur.
Na de nodige uitwisseling van info en het luchten van onze sokken, schoenen en voeten, op naar de laatste kilometers. 
Nu komen de heuveltjessssssssss πŸ˜Š.


Wij verlaten Braamt richting het Bergherbos en beklimmen de heuveltjes. De ene iets steiler dan de ander, de ene iets sneller dan de ander (lees: Brigitte is boven, ik volg wel een keer).
Gaat echt helemaal top en we bereiken die dan ook. Tijd voor koffie! Die hebben we niet voor niets de hele dag meegesjouwd, die moet dus op!


Brigitte verbaast zich nog over het feit dat hier niemand meer loopt en fietst. "Nee schat, ‘t is inmiddels bijna 18:00 uur, een normaal mens staat achter het gasfornuis." 
Laatste stukje wandeling, hoeveel kilometers nog, geen idee, want ik heb ‘m verlengd tot..... πŸ€”πŸ€”πŸ€”πŸ€”22 km? 23 km?
Opeens komt er een dame van links en loopt enkele meters voor ons uit. Keurig rokje, nette schoentjes, jasje over haar schouders .... hmmmmm ....... afspraakje gehad? Ohhh wij zijn errug soms. 
En zo lopen wij de meest idiote dingen te bedenken en zijn we bij ons eindpunt, Peeksesweg, aangekomen. Volgens Guru app (laatste Pieterpad-kaart-wijzigingen binnengehaald) is rechts van ons een bushalte (mooi niet, ja, heeeel ver naar rechts). Wij moeten nog een stukkie (1.5 km), parkeerplaats ‘t Peeske. Daar toiletteren wij nog even en besluiten maar samen uit eten te gaan. Het thuisfront in Haaksbergen (lees man en kinderen van Brigitte) wordt op de hoogte gesteld en aan hun lot overgelaten en wij pikken nog even mijn wederhelft op (ja, daar komen we toch langs onderweg naar Zelhem), die mag mee uit eten (omdat ie morgen verjaart)
De Groes in Zelhem was natuurlijk nog open. Terwijl wij er naar toe rijden en onze belevenissen van deze dag vertellen aan mijn lief, liggen we alweer in een deuk. 
Wat zijn we toch een stel mutsen😊.


Mijn voeten hebben het prima gedaan. Komt het door mijn voorzorg of toch de afleiding van BB? Wat doet het er toe, dit was een dag met een gouden randje
BBB..... Bikkel Brigitte Bedankt!

8 opmerkingen:

  1. Hier muts 1,

    Wat ons brein ook al niet verzint😁
    LAARS wie, waarom ,wat is hier gebeurdπŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚
    Het was weer een top dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahahaha ik zat dus wel goed met mijn gedachten!!! Dit overkomt ook alleen maar met jou Jootje. Zo stonden we ooit eens midden in Ansterdam, terwijl dat niet onze eindbestemming was. Hilarisch weer. Geniet van je vrije dag. πŸ’‹ huisfrits

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een geweldig verhaal zeg, super jullie komen dagen wel door zo.met veel lachen en mensen bekijken en beoordelen.
    Ga zo door. Liefs miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hihi wat schrijf jij leuk Jolanda! Ik ben 1 van die Tukkers en de 'bekende' van BB (😁). Ws van de sportschool in Haaksbergen? Groetjes, Astrid

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lees net je berichtje. Zal het Brigitte ff doorgeven en sportschool zou heeel goed kunnen. Inmiddels het pad uitgelopen?

      Verwijderen