2019-06-14 | Deel II is begonnen

Boekje 2

Veertien dagen onderweg, veertien etappes gelopen, tweehonderdvijfendertig kilometer (volgens het boekje) vanaf Pieterburen. Over de helft van de etappes. Nog twaalf etappes te gaan, tweehonderdzevenenvijftig kilometers nog voor de boeg tot de St Pietersberg in Maastricht mij toelacht. Het moeilijkste komt nog 😶. Het wordt zwaar en dat zegt mijn lijf mij ook.

Het lopen ging vandaag redelijk goed. Iets meer last dan gisteren van mijn hakken, maar ik ben moe, mijn lichaam is moe. Daarom ook om de 4-4.5 km gestopt. Bankjes waren goed vertegenwoordig vandaag. 

In Vorden de route pas na het kasteel opgepikt i.v.m. Mañana Mañana. Daar was het al één en al bedrijvigheid op de vroege ochtend.

Ik heb de nodige voetstappen hier in het verleden al gezet, ook prachtige routes gelopen via Mooi Achterhoek en TOP, dus ik weet wat ik nu heb gemist.

En zo wandel ik van Landgoed Vorden Landgoed Kieftskamp binnen. Weer een prachtig stukje Achterhoek 😍.

Ik heb me voorgenomen ieder uur (da’s ongeveer elke 4-4,5km momenteel, ik ben een slak geworden) te pauzeren. Beter voor mijn gezondheid laat ik maar zeggen. Zo ook nu. In dit mooie landschap staan de bankjes vanzelfsprekend op mooie plekjes. Schoenen uit, sokken en voeten even lekker luchten. Ja, die moeten ook hard werken 😃😆.

Het valt mij op dat het vandaag een rustige dag met fietsers en wandelaars is. Wat de laatste categorie betreft, kwam ik één drietje tegen, zij liepen in tegenovergestelde richting en één echtpaar, die sloten achteraan bij mij net voor Zelhem. Waar is de rest? Dat zijn de dingen die ik mij afvraag tijdens het stappen. Ik ben Edgar nog niet weer tegengekomen en de jonge dame met tentje nog helemaal niet. Of zijn ze in de rust? 

Ook heb ik weer veel geteld. Het aantal kilometers dat ik tot nu toe gemaakt heb, volgens boekje, 235. In het eggie wel iets meer 😊(geen idee hoe dat komt).

De twijfel is ook toegeslagen, ga ik het redden tot aan de St Pietersberg? Het moeilijkste moet nog komen. En zo gaan de kilometers onder mijn voeten door.

Via Landgoed Zelle gaat de tocht verder. En dan begint het te regenen. Dat was niet ingecalculeerd, tenminste niet door mij. Ik had toch echt de weerberichten gecheckt (ook opgeslagen 😶🤔) en dus mijn regenjack vanochtend uit mijn rugzak gehaald. Scheelt weer ballast (dacht ik even slim te zijn) 😊. Paraplu in de aanslag dan maar en gaan! Het viel reuze mee met het water. De bomen hielden het meeste wel tegen en af en toe mocht de plu even luchten en ons, ook mijn rugzak, droog houden.

Via Varssel richting Zelhem. Bekend terrein. Ik loop langs De Haverkamp. Hier gingen mijn jongens vroeger naar toe met kamp van de lagere school.
Bij mijn laatste rustpauze, schoenen uit, voeten luchten, check ik ook altijd nog even mijn benen op onaangename medebewoners c.q. reizigers. Vandaag voor het eerst een ienieminie zwart priggelbeestje, een teekje. Onze wegen scheidde hier dus per direct!

Helaas heb ik geen ree gespot, heb wel heel voorzichtig en zachtjes gelopen. Ook omdat mijn voeten dat van mij eisten 🙂.

En ondanks dat ik al 21 jaar in de Achterhoek woon, kwam ik toch via een verrassend pad Zelhem binnen.

Op het terras van de Groes even een lekker biertje genuttigd en mij afgevraagd wat ik mijzelf aandoe. Ik WIL dit afmaken, maar wat zegt mijn lichaam? Eerst dadelijk maar even naar de Kruidvat, magnesiumtabletten (goed voor de spieren), tape, extra hielkussentjes en diclofenac pilletjes inslaan.

Morgen is er weer een dag en wel eentje onder begeleiding van mijn wandelnichtje, dat verzet de zinnen wel weer even 😆😂. En dan komt er vast weer een blog om te lachen, daar zorgt ze wel voor!
Daarna heb ik een rustdag, zondag, tijd om even bij te trekken!

Allemaal en iedereen heel fijn weekend gewenst en voor de wandelaars onder ons, neem morgen een regenjas en/of paraplu mee, er komt echt regen.